Evet, Köy Enstitülerinin 82’inci kuruluş yıldönümünü kutladık. 2 yıl aradan sonra buluşma heyecanı çok yüksekti. Düziçi Köy nstitüsü ve Öğretmen Okulu mezunları eksik olsa da oradaydı.
Yıllardır siyasi sürecin etkisinde kalan arkadaşlar dün de bu ikilemi bizlere yaşattılar. Öğretmen okullarının ana ve babası Köy Enstitüdür. Bu gerçek balçıkla sıvanmaz bir gerçektir. Okuduğunuz okulun temeli, yapısı, her şeyi biz büyüklerin alın teri ve emeği ile bize devredilmiş bir olaydır.

Kısacası Köy Enstitüsü olmasa idi, Öğretmen okulları olmayacaktı. Buradan kendime soruyorum, bu arkadaşlar hangi gerekçe ile bu bütünlüğün içinde değiller. Sabun çayından ağaçları yükleyip Düziçi efsanesini yaratan bu koca yürekli insanların emeğine saygılı olamıyorsak bir eğitimci olarak eyvah bizlere. Evet sıralama ile bitmez koca yürekli adamların emeği.
Buradan soruyorum mart ayında gelip 17 Nisan’da gelmeyen arkadaşlara. Neden? Bunun akıllı bir cevabı olmalı. Bizler Düziçi İlköğretmen Okulu öğrencileri olarak siyasi argümandan uzak kalmalıyız. Binlerce öğrenci abilerimiz ve kardeşlerimiz bu sıralardan mezun olduk. Anamız babamız kardeşimiz, yıllarca aynı sırada ve yatakhanede, hamamda birlikte yaşamın zorluklarını kolaylaştırdık. Neden birlikte aynı günü paylaşmıyoruz, neden hala geride kalmış siyasi hesapları bu güne taşıyoruz?

Düziçi’nden mezun olmak, onu yaşamak onunla bu güne gelmek kolay değil arkadaşlarım. Bir Düziçi mezunu abim ve kardeşimi gördüğümde yaşam sevincim iki katına çıkıyor. Gelin birlik olalım, gelin DÜZİÇİ kavramını birlikte yaşayalım .

Dün 96 yaşında Bekir Karcı abimizle sohbet ettim. Bizler o yaşa gelebilecek miyiz bilmiyorum. Hala 96 yaşında bu heyecanı bizle yaşayan koca yürekli Bekir abimize binler teşekkür ediyor ellerinden öpüyorum. Elinin her parmağında Düziçi yerleşkesinin bir nasırı var.

Babam Mehmet Yurdal, Düziçi Köy Enstitüsü mezunu. Kendi gibi ablam ve beni bu okula yazdırarak eğitimci olmamızı sağladı. Şu an ekmeğini yediğimiz Düziçi’de okumak buradaki sosyo ekonomik kültürü almaktan geçer. Hep anlatırdı Alman binasından DÜZİÇİ yerleşkesini nasıl yaptıklarını, hangi zorlukları yendiklerini… Belleğimiz DÜZİÇİ, geleceğimiz DÜZİÇİ olmuştu.
Buradan tüm DÜZİÇİ mezunlarına sesleniyorum, bu ikilemden vazgeçelim. Tek vücut, tek yürek DÜZİÇİ olalım.

Buradan Düziçi Belediye Başkanı Alper Öner’e de sesleniyorum. Dünkü buluşmaya davet edilmediğinizi öğrendim. Gerçekten sizin adınıza ben çok üzüldüm. Başkanlık döneminde bazı değişiklikler yapmanızı eleştiririm. Bu karara da saygı duyarım. Asıl olan Düziçi olunca o kapı çalınmalı ve sizi davet etmeleri gerekirdi. Dernek yöneticilerine buradan naçizhane tavsiyem bu özrü Başkanla paylaşmanızı isterim. Sayın başkan sizinle özel olarak Düziçi sorunlarını konuşacağımız bir röportaj yapmak istiyorum ve davetinizi bekliyorum.

Doğrusu ile eğrisi ile bir 82 yılı geride bıraktık. Tüm mezunları 2023 Nisan 17’de birlikte olmaya davet ediyorum.

AYDINLANMA IŞIĞI DÜZİÇİ’DE HİÇ BİR ZAMAN SÖNMEYECEK.